مقایسه چگونگی روابط خانوادگی بانوان دیابتی و غیردیابتی در جمعیت ساکن شهرک های غرب تهران

مقدمه: دیابت بیماری مزمنی است که بسیاری از عوارض آن شناخته شده است. رابطه بین بیماری دیابت و روابط خانوادگی در این بیماران تا به حال بررسی نشده است. این تحقیق با هدف مقایسه چگونگی روابط خانوادگی بانوان دیابتی و غیردیابتی در جمعیت ساکن شهرک های غرب تهران انجام شد. مواد و روش ها: از مجموع 306 زن 25 تا 50 ساله ساکن دو شهرک اطراف تهران که به طور کاملاً تصادفی و با همکاری مراکز بهداشتی، درمانی منطقه و کمک رابطان بهداشت انتخاب شده بودند، 279 نفر در طرح شرکت نمودند که از این عده، 81 نفر مبتلا به دیابت و 198 نفر غیردیابتی بودند. پرسشنامه روابط خانوادگی stevens (srq) ـ که قبلاً توسط یکی از محققان به فارسی ترجمه و هنجاریابی شده بود ـ استفاده شد. این پرسشنامه شامل 72 پرسش است که میزان صمیمیت، عشق، غیروابستگی، حل منطقی تعارضات و آزادی عملکرد و رفتار را می سنجد. هر فرد با تکمیل این پرسشنامه می تواند نمره‍ای بین 144+ تا 144- کسب کند. یافته‍ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده در طرح درافراد دیابتی 2/11±4/36 و در افراد غیردیابتی 8/7 ± 8/33 سال بود، که تفاوت معنی‍داری از نظر آماری با یکدیگر نداشتند. میانگین نمره کل پرسشنامه روابط خانوادگی برای افراد دیابتی 20 ± 15/1- و برای افراد غیردیابتی 22±37/3- بود که تفاوت معنی‍داری را بین دو گروه بانوان دیابتی و غیردیابتی نشان نمی‍دهد. میزان صمیمیت در روابط بانوان دیابتی و غیردیابتی به ترتیب 2/7 ± 92/2+ و 1/9 ± 13/5+ بود که تفاوت معنی‍داری را نشان می‍دهد (05/0p<)، همین طور میزان عشق در روابط بانوان دیابتی به طور معنی داری کمتر از گروه غیردیابتی ها بود (1/5±92/1- در مقابل 4/4±93/0-، 05/0p<). همچنین میزان استقلال در بانوان دیابتی به طور معنی‍داری بیشتر از گروه غیردیابتی بود (8/4 ± 85/4- و 4/7±74/6- ، 05/0 p<). تفاوت معنی‍داری در دیگر محورهای روابط خانوادگی بین گروه بانوان دیابتی و غیردیابتی دیده نشد. نتیجه‍گیری: گرچه تفاوت معنی‍داری بین روابط خانوادگی کلی بانوان دیابتی و غیردیابتی در این بررسی دیده نشد، هیچ یک از دو گروه بانوان دیابتی و غیردیابتی نمره مطلوبی از روابط خانوادگی کسب نکردند.